Bodem en zoutindringing

Bij het (richtinggevend) voorkeursalternatief vinden er werkzaamheden plaats in de uiterwaarden. Daarnaast wordt er een relatief kleine hoeveelheid grond toegepast voor het ophogen van de bodem rondom het splitsingsgebied en het behouden van de bodem op het huidige niveau in de andere riviertakken. Voor graafwerkzaamheden geldt dat de bodemkwaliteit niet mag verslechteren als gevolg van grondverzet. Dit is het zogenaamde ‘stand-still’ beginsel. Wanneer er te weinig (of te oude) informatie beschikbaar is of als de locatie als verdacht is aangemerkt, moet er veldonderzoek uitgevoerd worden. Wanneer er dan veel vervuilde grond aanwezig is, moet er een sanering plaatsvinden of worden er eisen gesteld aan het gebruik van de grond. Deze maatregelen moeten vervolgens goedgekeurd worden door de gemeente. Door het bestaan van deze regelgeving, blijft de kwaliteit van de grond hetzelfde of wordt verbeterd. Het (richtinggevend) voorkeursalternatief scoort daarom neutraal (0) voor de Rijn en de Maas.

In het (richtinggevend) voorkeursalternatief komt de rivierbodem van met name de Boven-Waal een stuk hoger te liggen ten opzichte van de referentiesituatie. Dit zorgt ervoor dat er minder afvoer naar de Waal gaat en juist meer naar de IJssel. Het IJsselmeer wordt hierdoor bij lage afvoeren beter gevuld. Omdat er sprake is van een (geringe) vermindering van de afvoer naar de Waal is bij dit alternatief ook een geringe verslechtering van de mate van zoutindringing te verwachten bij de Rijn-Maasmonding. Voor het IJsselmeer geldt dat de kans op verzilting (met name bij het innamepunt Andijk) in het (richtinggevend) VKA afneemt doordat er meer water naar het IJsselmeer gaat bij lage afvoeren (Stowa, 2020). De voorziene rivierverruiming heeft nauwelijks tot geen effect op de zoutindrining bij de Rijn-Maasmonding. Samengevat is er een klein risico toegekend voor zowel de Maas als de Rijn (0/-).